تعیین اثربخشی آموزش خوش بینی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی شهراصفهان

در این تحقیق تاثیر آموزش خوش بینی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر اصفهان مورد بحث و بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای کودک فلج مغزی مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهر اصفهان در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۵ که دارای پرونده هستند بودند. از بین افراد جامعه ۳۰ نفر از مادران با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در هر گروه آزمایش و کنترل به تعداد ۱۵ نفر به صورت تصادفی قرار گرفتند. برای گروه آزمایش، مداخلات مربوط به آموزش خوش بینی ارائه شد در حالی که به گروه کنترل آموزشی ارائه نگردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد آموزش خوش بینی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر اصفهان موثر می باشد. بنابراین، این مطالعه اهمیت روش آموزش خوش بینی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر اصفهان را نشان می دهد.

Keywords:

آموزش خوش بینی , تاب آوری , مادران , اصفهان