بررسی اثربخشی آموزش شادکامی فوردایس بر بهزیستی روان شناختی و شادکاهی والدین دارای فرزند عقب مانده ذهنی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شادکامی فوردایس بر بهزیستی روان شناختی و شادکامی والدین دارای فرزند عقب مانده ذهنی، صورت گرفته است. پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور از میان خانواده های دارای فرزند عقب مانده ذهنی شهرستان گنبد در سال ۱۳۹۴ نمونه ای به حجم ۴۰ نفر به شیوه تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه مداخله در ۹ جلسه، به مدت ۹۰ دقیقه اجرا گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف و شادکامی آکسفورد بود. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که آموزش شادکامی فوردایس در گروه آزمایش موجب ارتقاء بهزیستی روان شناختی گردید (P<۰/۰۵). همچنین، ارائه این روش در افزایش شادکامی گروه آزمایش تاثیر قابل توجهی را نشان داد (P<۰/۰۵) و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر سود جست.

Keywords:

شادکامی فوردایس , بهزیستی روانشناختی , والدین , عقب ماندگی ذهنی