معصومه راغ - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار
پیام ورعی - دانشجوی دکتری روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز

اهمال کاری تاثیرات منفی فراوانی بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی دانش آموزان دارد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اهمال کاری تحصیلی با احساس تعلق به مدرسه، اهداف پیشرفت و اضطراب پنهان در دانش آموزان انجام پذیرفت. به این منظور از تمام دانش آموزانی که برای استفاده از امکانات مشاوره ای در حوزه مشاوره تحصیلی در پاییز و زمستان سال ۱۳۹۹ به پروفایل مشاوره ای رسا مراجعه کردند، ۱۰۸ نفر از آن ها به عنوان نمونه به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. سپس از آن ها خواسته شد که لینک پرسشنامه هایی را که برای آن ها فرستاده شده است را بخوانند و پاسخ خود را ثبت کنند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های احساس تعلق به مدرسه، اهداف پیشرفت، اضطراب پنهان و اهمال کاری تحصیلی بودند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان با اضطراب پنهان رابطه مثبت و معنی داری و با احساس تعلق به مدرسه و اهداف پیشرفته رابطه منفی و معنی داری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که به ترتیب اهمیت ترتیب اضطراب پنهان، احساس تعلق به مدرسه و اهداف پیشرفت قادر به پیش بینی ۰/۵۸ درصد از تغییرات اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان بود؛ بنابراین با افزایش احساس تعلق به مدرسه در کنار تقویت اهداف پیشرفت و اتخاذ راهبردهایی جهت کاهش اضطراب پنهان در دانش آموزان می توان اهمال کاری تحصیلی آن ها را تا حدی قابل توجی کاهش داد.

احساس تعلق به مدرسه، اضطراب پنهان، اهداف پیشرفت، اهمال کاری تحصیلی، دانش آموزان، متوسطه دوم