سمیه نژادشفیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
اکبر جدیدی محمدآبادی - استادیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

اکنون جامعه سنتی به سوی جامعه الکترونیک در حال حرکت است. آموزش و پرورش به عنوان یک ارگان مهم جامعه، برای مواجه ه با این فرایند اجتماعی،سیاسی و فرهنگی وظایف مهمی را به عهده دارد تا بتواند فرهنگ قومی و مذهبی خود را حفظ نماید. باید پذیرفت که آموزش الکترونیک یک ضرورت محسوب می گردد، زیرا که این روش بسیاری از محدودیت های معمول در آموزش فیزیکی را حذف کرده است. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش سبب شده است تا محیط آموزشی به سوی مجازی شدن سوق پیدا کند. با ظهور و گسترش اینترنت و شبکه های ارتباطی و اطلاعاتی این رسانه به عنوان یک مکمل جهت تامین نیازهای اطلاعاتی و آموزش مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر ضمن بررسی نقش، اهمیت و تاثیر آموزش الکترونیک و فناوری اطلاعات و ارتباطات بر آموزش و پرورش، مزایا و چالش های استفاده از آن نیز ذکر گردیده است. روش این مطالعه از نوع مروری - نقلی و با جستجو در پایگاه های معتبر علمی مانند SID/ Magiran انجام شد. آنچه مسلم است اینکه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و آموزش الکترونیک در وزارت آموزش وپرورش باید در اولویت قرار بگیرد و از اهمیت بالایی برخوردار است و نیروی متخصص در این زمینه باید تربیت شود. در خصوص نهادینه کردن استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات باید سیاستگذاری و برنامه ریزی روشن و اطلاع رسانی به موقع صورت گیرد. یافته های تحقیق نشان می دهد که چالش های فرا روی مدارس در حوزه ی کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات شامل: ضعف تجهیزاتی – فنی، ضعف فرهنگی، ضعف انگیزشی- آموزشی معلمان، ضعف زیرساختهای مدیریتی و برنامه ریزی و ضعف مالی و اقتصادی می باشد.

آموزش الکترونیک، آموزش و پرورش، فناوری اطلاعات و ارتباطات.