الهه شهمرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
اکبر جدیدی محمدآبادی - استادیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

سنتی بودن نظام تعلیم و تربیت در کشور ما از جمله روش های تدریس یکی از مشکلات بزرگ نظام آموزش و پرورش است. در دنیای امروز که با گسترش روز افزون علوم همراه است نمی توان باروش های سنتی و از کار افتاده همگام با سرعت پیشرفت علوم به جلو گام برداشت. در روش های سنتی تدریس دانش آموزان صرفا دریافت کننده حجم عظیمی از اطلاعات هستند و هیچگونه فعالیتی در جریان تدریس ندارند، اما در روشهای نوین تدریس الکترونیکی دانش آموزان محور اصلی فعالیت های آموزشی قرار می گیرند. نقش فعالی را در فرایند تدریس دارند و با مشارکت فعال آنها در تدریس، یادگیری بهتر و عمیق تری حاصل می گردد. در روش های نوین تدریس الکترونیکی دانش آموزان به یادگیرندگانی مادام العمر تبدیل می شوند تا بتوانند همگام با گسترش روز افزون علوم پیش روند و نیازهای خود را برطرف سازند. این پژوهش به روش اسنادی و به صورت تحلیلی مقایسه ای به بررسی تغییراتی که می بایست به واسطه استفاده از آموزشهای الکترونیکی، در نظام آموزشی یاددهی و یادگیری ایجاد شود می پردازد. در این تحقیق فراهم کردن محتوای آموزشی مناسب، انتخاب رویکردهای آموزشی مطابق با کاربرد فناوری های نوین یاددهی و سادگیری وتغییر نقش معلم در آموزش های الکترونیکی مورد بررسی قرار گرفته است. بررسیها نشان داد که محتواهای آموزشی موجود، متناسب با آموزشهای سنتی می باشند و از کارکرد کمی در آموزشهای الکترونیکی برخوردار هستند. همچنین بهتر است در تهیه مطالب آموزشی جدید، مطابق با توانمندیهای فناوریهای نوین آموزشی، از مسایل واقع گرایانه و چالش برانگیز به گونه ای استفاده شود که فراگیر را در دستیابی به اهداف مورد نظر یاری نماید.

یاددهی، یادگیری، روش، نوین ،آموزش الکترونیکی.