فریدون نفیسی - Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Counseling, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran
اعظم فتاحی اندبیل - Assistant Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Counseling, Roodehen Branch, Islamic Azad University, Roodehen, Iran

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه عقلانی-عاطفی- رفتاری بر خودپنداره و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دبیرستانی انجام شده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی، با گروه آزمایش و کنترل و پیش آزمون و پس آزمون بود و جامعه آماری ۲۰۱ دانش آموز دبیرستان پسرانه شهدا هسته ای در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ بود. دانش آموزانی که در خودپنداره ساراسوت (۱۹۸۱) و آزمون سازگاری بل (۱۹۱) نمره پایین تر از نقطه برش کسب کرد بودند شناسایی شده؛ سپس به روش تصادفی ساده ۳۰ دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ دانش آموز) و گواه (۱۵ دانش آموز) به طور تصادفی تقسیم بندی شدند. گروه آزمایشی به مدت ۱۰ جلسه، ۹۰ دقیقه ای و یک بار در هفته برنامه مشاوره گروهی به شیوه عقلانی- عاطفی- رفتاری را دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مشاوره گروهی هر دو گروه، مورد آزمایش مجددا قرار گرفتند؛ داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی به شیوه عقلانی- عاطفی- رفتاری، موجب بهبود خودپنداره (۰۲/۲۲=F، ۰۰۱/۰=P) و سازگاری اجتماعی (۰۲/۹۲=F، ۰۰۱/۰=P) دانش آموزان شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود جهت بهبود خودپنداره و سازگاری اجتماعی دانش آموزان نوجوان، توسط مشاوران و روانشناسان در مدارس و دانشگاه ها، مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

Group Counseling, Albert Ellis Rational-Emotional-Behavioral Method, Self-Concept, Community Adaptation, مشاوره گروهی, شیوه عقلانی- عاطفی- رفتاری آلبرت الیس, خودپنداره, سازگاری اجتماع