شقایق لطفی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران
مائده نصراصفهانی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران
زینب مهتری خوراسگانی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران

هدف از این مقاله راه کار های افزایش تاب آوری در بین دانش آموزان دوره ابتدایی در زمان پاندمی کرونا است و با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و توصیفی ─ تحلیلی به نگارش در آمده است. در ابتدا مفهوم تاب آوری، عوامل موثر بر تاب آوری، راه کار افزایش تاب آوری، پرورش تاب آوری، مدل های تاب آوری، اهمیت تاب آوری، عوامل موثر بر تاب آوری و افزایش تاب آوری از طریق بازی را مورد بررسی قرار می دهیم.تاب آوری به معنی توانایی تحمل و سازگاری با بحران های زندگی و غلبه بر آنهاست. امروزه یکی از مسایلی که بیشتر به آن توجه می شود، انتقال از دیدگاه های خطرنگر به سمت دیدگاه های تاب آوری است یعنی به جای تکیه برعوامل خطر و سعی در تدارک اقدامات لازم یا زیر نظرگرفتن افراد پرخطر با تکیه بر عوامل تاب آوری بتوان توان مقابله با مشکلات را درجمعیت پرخطر بالابرد. پژوهش های تاب آوری حاکی از این واقعیت است که برای عوامل خطر، قدرت پیش گویی کننده مطلق وجود ندارد. بنابراین با توجه به مطالب ارائه شده، راهکار های افزایش تاب آوری می تواند نقش بسزایی در بین کودکان دبستان داشته باشد که در این مقاله به بررسی ابعاد آن می-پردازیم.

تاب آوری، افزایش تاب آوری، دانش آموزان دوره ابتدایی