افشار جعفری - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مجید جهانی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، تهران، ایران
مقصود نبیل پور - دانشگاه فنی و حرفه ای تبریز، تبریز، ایران

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر چهار هفته تمرینات هوازی با و بدون مکمل دهی ال-آرژنین بر سطح پروتئین واکنشگر-C سرمی و ترکیب بدنی در مردان چاق بود. روش: ۲۰ مرد چاق داوطلب با شاخص توده بدنی ۴/۳۸-۳۰ کیلوگرم بر متر مربع در غالب یک طرح نیمه تجربی به طور تصادفی دو گروه همگن شامل تمرین+مکمل آل-آرژنین (۱۰ نفر) و تمرین+دارونما (۱۰ نفر) جایگزین شدند. داوطلبین به مدت یک ماه (۱۵ جلسه) در یک دوره یک ماهه تمرینات هوازی با شدت ۶۵% الی ۸۵% ضربان قلب بیشینه پرداختند. ترکیب بدنی و سطح پروتئین واکنشگر-C سرمی در هر دو گروه قبل از شروع قرارداد تمرینی و ۱۲ ساعت بعد از اتمام آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای t مستقل و همبسته در سطح معنی داری ۰۵/۰ بررسی شد. یافته ها: میزان درصد چربی بدن تنها در گروه تمرین+مکمل ال-آرژنین به شکل معناداری کاهش پیدا کرده بود در حالی که پروتئین واکنشگر C سرمی در هر دو گروه به طور معنی داری کاهش یافته بود. با این حال نتایج نشان داد که میزان کاهش پروتئین واکنشگر C سرمی گروه تمرین+مکمل به صورت معنی داری بیشتر از گروه دارونما بود (۰۵/۰> P). نتیجه گیری: با در نظر گرفتن جوانب احتیاط مردان چاق جهت بهبود ترکیب بدن و افت التهاب عمومی توصیه کرد که به همراه تمرینات هوازی از مکمل دهی ال-آرژنین استفاده شود.

تمرین هوازی, مردان چاق, پروتین واکنشگر C