بررسی اثر مصرف حاد کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی دوندگان زبده نیمه استقامت

کافئین یکی از پر مصرف­ترین مواد نیروزای مجاز در سراسر دنیا به شمار می­رود که علی­رغم ارزش غذایی اندک مورد توجه ورزشکاران رقابتی قرار گرفته ­است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی در دوندگان نیمه­استقامت نخبه بود.به دلیل کوچک بودن جامعه آماری برای نمونه گیری از روش هدفمند و در دسترس استفاده شد، کل جامعه آماری برابر۱۴ دونده با میانگین سن ۴۰/۰±۳۲/۲۳ سال، قد ۱۲/۱±۱۷/۱۷۸ سانتی­متر، وزن ۱۱/۱±۶۲/۶۵ کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی ۴۴/۲±۳۲/۶۲ میلی لیتر در کیلوگرم بر دقیقه بودند که دارای سابقه قهرمانی استان و حضور در رقابت­های قهرمانی کشور بودند، انتخاب و به روش دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل، مقدار ۶ میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کافئین و گروه دارونما به همین میزان آرد برنج در کپسول­های ژلاتینی دریافت کردند. در جلسه آزمون، شرکت­کننده­ها به ترتیب آزمون یک تکرار بیشینه و ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه را برای سنجش قدرت و استقامت عضلانی در حرکات پرس سینه و پرس پا اجرا کردند. برای بررسی تفاوت بین گروه­ها از آزمون t  مستقل استفاده گردید. نتایج تحلیل آماری نشان داد که میانگین قدرت و استقامت عضلانی در گروه مکمل به طور معنا­داری نسبت به گروه دارونما افزایش یافته ­است (۰۵/۰ P˂). بر اساس یافته­ها به نظر می­رسد مصرف ۶ میلی­گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن کافئین، قدرت و استقامت عضلانی دوندگان نیمه استقامتی کار زبده را بهبود می­بخشد.

Keywords:

استقامت عضلانی , دونده , قدرت , کافئین