تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و دو هفته بی تمرینی برICAM-۱ و VCAM-۱ زنان میانسال

هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و دو هفته بی­تمرینی بر مولکول­های چسبان بین­سلولی و عروقی زنان میانسال بود. جامعه آماری پژوهش را زنان کارمند دانشگاه علوم پزشکی شیراز مراجعه­کننده به باشگاه ورزشی دانشگاه تشکیل می­دادند، که از بین آنها به ­طور داوطلب ۲۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به­طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه دویدن با شدت ۵۵  تا ۶۵ درصد حداکثر ضربان قلب بود. در ادامه به مدت دو هفته بی­تمرینی داشتند. هفته اول، هشتم و دهم از همه آزمودنی­ها خون­گیری به­عمل آمد. جهت آزمون یافته­های پژوهش از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های تکراری استفاده گردید. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی و دو هفته بی­تمرینی اثر معناداری بر مولکول­های چسبان بین­سلولی و مولکول­های چسبان بین­عروقی زنان میانسال ندارد. بنابراین می­توان نتیجه­گیری کرد که پروتکل تمرینی و همچنین دوره بی تمرینی حاضر  نمی­تواند تاثیر مطلوبی بر مولکول­های چسبان بین­سلولی و عروقی زنان میانسال داشته ­باشد.

Keywords:

بی تمرینی , تمرین هوازی , مولکول های چسبان بین سلولی , مولکول های چسبان بین عروقی