رقیه قره داغلی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان پردیس امام خمینی گرگان، گلستان، ایران
عبدالجلال توماج - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور گرگان، گلستان، ایران
شیرین پورقاز - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان پردیس امام خمینی گرگان، گلستان، ایران

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان خودکارآمدی و مسئولیت پذیری در دانش آموزان چندپایه و تک پایه است. روش پژوهشحاضر علی- مقایسه ای از نوع پس رویدادی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر روستایی مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا به تعداد ۱۲۳۵۱ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می باشند. جهت انتخاب نمونه آماری از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد بدین صورت که دانش آموزان را به دو طبقه تک پایه و چندپایه تقسیم کردیم سپس از هرطبقه ۱۰۰ نفر را به صورت تصادفی به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب می کنیم که در کل ۲۰۰ دانش آموز عنوان نمونه پژوهشیانتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مسئولیت پذیری مرکلر و شیلد (۲۰۱۶) و خودکارآمدی آلبرت بندورا (۱۹۹۲)است که روایی پرسشنامه ها در پژوهش حاضر توسط روانشناسان و اساتید هیات علمی دانشکده های علوم تربیتی و روانشناسیدانشگاه ها مورد بررسی و تائید نهایی قرار گرفت. و پایایی آنها هم با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۰/۷۱ و ۰/۷۴ بدستآمد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان کلاس های چندپایه و تک پایه تفاوتمعناداری وجود دارد (P<۰/۰۱). به طوری که دانش آموزان کلاس های تک پایه در مقایسه با دانش آموزان کلاس های چندپایهنمرات بالاتری در مسئولیت پذیری کسب کردند و برعکس دانش آموزان کلاس های چندپایه در مقایسه با دانش آموزانکلاس های تک پایه نمرات بالاتری در خودکارآمدی کسب کردند.

خودکارآمدی، مسئولیت پذیری، دانش آموزان، چندپایه