بررسی آثار بلند مرتبه سازی بر بافت پیرامون در وقوع بحران زلزله

یکی از مهم ترین نیازهای انسان مسئله سکونت می باشد که با توجه به روند افزایشی جمعیت بایستی بیش از پیش مورد توجه مدیران شهری قرار گیرد، اما از آنجائی که مقدار مساحت زمین بایر مختص به کاربری مسکونی و ساختمان های مسکونی نمی تواند پاسخگوی نیاز جمعیت رو به رشد باشد، سیاست بلند مرتبه سازی و افزایش تراکم ساختمانی مطرح می گردد. طی چند سال اخیر شاهد افزایش فزاینده و بدون ضابطه برج سازی و بلند مرتبه سازی در سطح شهرها هستیم که این امر مصداق بارز تضییع حقوق عمومی است. گرچه بلند مرتبه سازی و رشد عمودی بناها پیامد رشد جمعیت در کلانشهرها و کمبود زمین برای سکونت است اما رشد بی رویه این پدیده روح زندگی را از شهرها می گیرد لذا باید با ساز و کاری خاص با نظرداشت ملاحظات زیست محیطی و بایسته های معماری و شهرسازی در این حوزه اندیشده و اجرا شود. در دهه های اخیر کلان شهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند. این گسترش کالبدی در بسیاری از موارد بیش از افزایش جمعیت بوده است. یکی از پدیده هایی که شهرهای امروز جهان و به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه اند، بلند مرتبه سازی است. ایده بلند مرتبه سازی نخست به منظور بهره برداری از زمین های مرکز شهر و در پی توجه به اقتصاد شهر مطرح گردید. هدف مقاله حاضر بررسی آثار بلند مرتبه سازی بر بافت پیرامون در وقوع بحران زلزله می باشد. نتایج نشان می دهد در دهه اخیر کلانشهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند این گسترش کالبدی در بسیاری از موارد افزایش جمعیت بوده است افزایش جمعیت و قیمت زمین ، بلند مرتبه سازی یا رشد و توسعه عمودی شهرها را اجتناب ناپذیر کرده است بلند مرتبه سازی در سال های اخیر به یکی از مهم ترین راهبرد ها و برنامه های توسعه شهری تبدیل شده است این پدیده ضمن داشتن مزایای متعدد در صورت ضعف در برنامه ریزی اثرات منفی بر شاخص های کیفیت زندگی در کلان شهرها می گذارد. استانداردسازی ساختمانهای بلند مرتبه یکی از موضوعات مهم توجه به مطالعات تحقیقاتی است که باید قبل از ساخت بنا انجام شود اما تاکنون نسبت به این مهم بی توجهی شده است.

Keywords:

بحران , بلند مرتبه سازی , کلانشهرها