علی محمودوند - گروه مهندسی عمران(سازه)

در سال های اخیر برای جلوگیری از بروز تلفات جانی و مالی تحت زلزله و در جهت حفظ ساختمان ها، که از سرمایه های مالی کشور بحساب می آیند، سازمان ها و موسسات مختلف دولتی و غیر دولتی اقدام به ارزیابی و بهسازی لرزه ای ساختمان های خود نموده اند. در حال حاضر ساختمان های بسیار زیادی در کشور و جهان وجود دارند که فاقد سختی و مقاومت کافی برای مقابله با نیروهای لرزه ای می باشند. یکی از علل این امر آنست که در زمان ساخت ساختمان های قدیمی آیین نامه های لرزه ای موجود نبودند و این ساختمان ها تنها برای تحمل بارهای ثقلی طراحی شده اند. همچنین در طول سال های اخیر بعلت انجام تحقیقات علمی در سراسر دنیا و همچنین مشاهدات و تجربیات بدست آمده از زلزله های مختلف در سراسر جهان ضوابط لرزه ای آیین نامه های تحلیل و طراحی لرزه ای دنیا دگرگون شده است. هدف اصلی مقاله حاضر ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های بلند مرتبه ترکیبی فولادی – بتنی و مقایسه با سازه های تمام بتنی مشابه می باشد. نتایج نشان می دهد رشد فزاینده ی بلندمرتبه سازی در شهرها از یک سو و لرزه خیز بودن اغلب شهرهای کشور در برابر زلزله از سویی دیگر، توجه به مسائل ایمنی و تدوین برنامه ی مدیریت بحران در این گونه ساختمان ها را حائز اهمیت کرده است. تجربه نشان می دهد که حتی اگر ساختمان های بلندمرتبه از نظر استحکام سازه ای در مقابل زلزله مقاومت کافی داشته باشند، عدم استحکام عناصر غیرسازه ای و فقدان آگاهی ساکنان از چگونگی واکنش مناسب در هنگام زلزله صدمات انسانی و مالی جبران ناپذیری به بار می آورد. در این بین بهره گیری از نیروی متخصص و مجرب و با استفاده از جدیدترین روش ها و آیین نامه های مقاوم سازی دنیا جهت پروژه مقاوم سازی ساختمانی با کاربری های مختلف آموزشی، مسکونی، تجاری، صنعتی و درمانی ضروری می باشد

مقاوم سازه ای، سازه های بلند مرتبه، ترکیبی فولادی، ترکیب بتن