عرفان علیمیرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج کشاورزی
علی اسدی - دانشیار گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
ایرج ملک محمدی - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران

هم اکنون مناسبات جهان در عرصه های مختلف اقتصادی اجتماعی سیاسی و فرهنگی به شدت درحال دگرگونی است بخش کشاورزی نیز بهعنوان یک سازمان بزرگ و درهم تنیده همراه با کلیه مولفه ها و زیربخشهایش برای حفظ بقا و ادامه عملکرد کارا ناگزیر به انجام تعدیلات متناسب با جریانات تغییر می باشد که نظام خدماتی ترویج نیز از این قاعده مستثنی نیست چنان که با کاهش بودجه های دولتی کمبود منابع در دسترس و تغییر در فلسفه مربوط به مقیاس مناسب تصدی گری های بخش دولتی بسیاری از حکومت ها به روشنی دریافته اند که همچون گذشته قادر به تهیه و تدارک خدمات مشاوره ای دربخش کشاورزی نیستند و از این رو تلاش برای تمرکز زدایی و تفویض اختیارات به سطوح پایین تر و جلب مشارکت مخاطبان برنامه ها را وجهه همت خود قرار داده اند. افزون براین بسیاری از صاحبنظران توسعه روستایی به این باور رسیده اند که کمبود مواد غذایی و ضعف معیشت در اغلب جوامع روستایی کنونی ریشه در عدم حضور و مشارکت ضعیف تولیدکنندگان در سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها دارد نه محدودیت فن آورانه. با توجه به مواردفوق هدف از این مطالعه بررسی نقش و جایگاه سازمان های کشاورزان در نظام های نوین خدمات ترویج کشاورزی است که از طریق بررسی اسناد کتابخانه ای و کاوشهای اینترنتی صورت گرفته است.

سرمایه اجتماعی، سازمان کشاورزان، نظام خدمات ترویج کشاورزی، ارتباط تعاملی، مطالعه کتابخانه ای