تحلیل و شناسایی عوامل اصلی بی انگیزگی معلمان در دوران کرونا

آموزش و پرورش در دوران کرونا با مشکلاتی مواجه شد که شکاف آموزشی بین دهکهای بالا و پایین جامعه از جمله آنهاست. جامعه ای به پیشرفت دست خواهد یافت که سیستم آموزشی توانمند و مناسبی داشته باشد. از طرفی یکی از ارکان اصلی هر سیستم آموزشی موفق معلمان آن هستند که موفقیت دانش آموزان به عملکرد آن معلمان وابسته است. معلمی که انگیزه کافی برای آموزش و تدریس نداشته باشد بالطبع کارایی لازم را نخواهد داشت و آن سیستم آموزشی در رسیدن به هدف دچار مشکل خواهد شد. به همین منظور این پژوهش با هدف بررسی عوامل اصلی بی انگیزگی معلمان و ارائه راهکارهای لازم در این زمینه انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی دخترانه منطقه ۱۲ تهران بود که ۸۳۲ نفر و نمونه تحقیق ۲۶۵ نفر می باشد که بر اساس جدول مورگان و به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که متشکل از ۲ بخش شامل ۱- ویژگیهای جمعیت شناختی شرکت کنندگان و بخش دوم در رابطه با علل کاهش انگیزه معلمان در نظر گرفته شد.۲- عوامل بی انگیزگی که از ۳۰ سوال تشکیل شده بود و ۶ بخش عوامل ۱- عوامل مالی ۲- عوامل رفاهی ۳- عوامل روانی و ذهنی ۴- عوامل فرهنگی اجتماعی ۵- عوامل محیط کاری ۶- عوامل مدیریتی و اداری را شامل میشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (جداول فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آلفای کرنباخ، آزمون اسمیرنوف-کلوموگروف، آزمون فریدمن) و همچنین نرم افزار spss۲۲ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که مهم ترین عامل بی انگیزگی معلمان عوامل مالی و کم اهمیت ترین آنها از نظر معلمان، عوامل مدیریتی و اداری بودند.

Keywords:

بی انگیزگی معلمان , مدارس ابتدایی دخترانه , عوامل بی انگیزگی .