مطالعه رابطه بین مصرف رسانه ای و احساس امنیت اجتماعی

  مفهوم امنیت اجتماعی و احساس امنیت شهروندان، به عنوان عنصر کلیدی در دستیابی به اهداف پیشبینی شده، از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همیشه توجه جامعهشناسان و جرمشناسان را در پی داشته است. احساس امنیت شهروندان موجب بالا رفتن آسایش و رفاه آنها و پذیرش انجام امور تعهد و مسوولیت خواهد شد. از سوی دیگر، گسترش استفاده از رسانههای جمعی در سالهای اخیر و تاثیراتی که این رسانه ها بر جامعه دارند، ذهن بسیاری از پژوهشگران داخلی و خارجی را به خود مشغول داشته است. از این رو هدف از انجام این پژوهش مطالعه تاثیر رسانههای جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در جامعه شهری است، که شامل بررسی نظری و تجربی احساس امنیت میشود. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان ۳۵-۱۵ سال شهر سنندج است. تعداد نمونه با توجه به جامعه آماری و براساس جدول لین۳۸۲ نفر تعیین شده است. شیوه نمونهگیری نیز نمونهگیری چند مرحلهای است. یافتهها حاکی است بین جنسیت، وضعیت تاهل، نوع مسکن و وضعیت سکونت با احساس امنیت اجتماعی رابطه معنا برقرار است. برای آزمون تاثیر رسانهها بر احساس امنیت، از روش تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شد. یافتهها حاکی است که تاثیر تعاملی استفاده از تلویزیون داخلی و رادیو داخلی بیشترین تاثیر را بر احساس امنیت داشته است (۵۳۴/۱۰= F ، ۰۰۰/۰= Sig ). در مراتب بعدی تاثیر تعاملی استفاده از اینترنت و بلوتوث، تلویزیون خارجی و بلوتوث، تلویزیون خارجی و موبایل، اینترنت و موبایل، تلویزیون خارجی و اینترنت قرار دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیره حاکی است که از میان متغیرهای وارد شده، متغیرهای نوع مسکن، سن، رسانه و تحصیلات باقی میمانند که در مجموع ۳۸ درصد (۳۷۴ R۲=/ .) از متغیر وابسته را تبیین میکنند.

Keywords:

رسانههای جمعی , امنیت اجتماعی , احساس امنیت اجتماعی , برجسته سازی