بهرام جوکار - دانشیار دانشگاه شیراز
حمیرا سپاسیان - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش و تقویت بر تصمیمگیری کودکان پیش دبستانی بود. شرکت کنندگان پژوهش ۹۴ کودک ۴ تا ۶ ساله (۴۸ پسر ،۴۶ دختر) بودند که از پیش دبستانهای شهر شیراز انتخاب شدند. ابتدا هوش هر کودک توسط فرم انطباق یافته کوتاه مقیاس هوش وکسلر (رضویه و شهیم، ۱۳۸۷) کودکان پیش دبستانی اندازه گیری شد. سپس هر یک از شرکتکنندگان به صورت تصادفی در سه گروه آموزش، تقویت و کنترل قرار گرفتند و به تکلیف تصمیمگیری (هاوز، ۲۰۰۳) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند تصمیمگیری درگروه آموزش، نسبت به دو گروه دیگر بیشتر مبتنی بر عناصر مهم و کلیدی بود. همچنین یافتهها حاکی از نقش تعدیلکننده متغیر سن در تاثیر آموزش بر راهبردهای تصمیمگیری کودکان بود. در مجموع، نتایج پژوهش شواهد مطلوبی فراهم کردند که از طریق راهبردهای مناسب آموزشی میتوان فرایند تصمیمگیری در کودکان را ارتقا داد.  

تصمیم گیری, آموزش, تقویت, سن, هوش