سبک های والدگری و پیشرفت تحصیلی: نقش واسطه گر خودپنداشت یا حرمت خود؟
عنوان مقاله: سبک های والدگری و پیشرفت تحصیلی: نقش واسطه گر خودپنداشت یا حرمت خود؟
شناسه ملی مقاله: JR_JIPA-8-30_003
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JIPA-8-30_003
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیرین ولی زاده - کارشناس ارشد روانشناسی
خلاصه مقاله:
شیرین ولی زاده - کارشناس ارشد روانشناسی
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهگر حرمتخود و خودپنداشت در رابطه بین سبکهای والدگری و پیشرفت تحصیلی بر پایه یک مدل علی در نمونهای متشکل از ۳۰۴ دانشآموز (۱۵۲ دختر و ۱۵۲ پسر) پایه چهارم دبستان شهر تهران و والدین آنها اجرا شد. دانشآموزان به دو مقیاس خودپنداشت کودکان (پیرز، ۱۹۸۶) و مقیاس حرمتخود پوپ (پوپ و مکهیل، ۱۹۸۸) و والدین آنها به مقیاس سبکهای والدگری (بامریند، ۱۹۷۳) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان دادند: ۱) آثار مستقیم هر سه سبک سهلگیرانه، مستبدانه و مقتدرانه بر پیشرفت تحصیلی معنادار هستند، ۲) اثر مستقیم حرمتخود بر پیشرفت تحصیلی معنادار است اما اثر مستقیم خودپنداشت معنادار نیست و ۳) حرمتخود فقط واسطه سبک والدگری سهلگیرانه با پیشرفت تحصیلی است. نتایج بر اساس تفاوت در ساختار مفهومی و کنشی حرمتخود و خودپنداشت و نقش والدین در شکلگیری آنها مورد بحث قرار گرفت.
کلمات کلیدی: پیشرفت تحصیلی, خودپنداشت, حرمت خود, سبک والدگری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1319631/