محسن گل پرور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
حمیدرضا عریضی - دانشگاه اصفهان
ابوالقاسم نوری - دانشگاه اصفهان
پرویز صباحی - کارشناس ارشد روانشناسی

با هدف بررسی اعتبار و روایی دو زیر مقیاس وابستگی پذیری و پرخاشگری شاخص رفتار ضد تولید CBI (گوداشتاین و لانیون، ۲۰۰۲)، از بین کارکنان ایستگاههای قطار و بخشی از صنایع شهرک صنعتی جی، ۱۷۲ مرد به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای بررسی اعتبار از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب بازآزمایی و برای بررسی روایی سازه (از نوع همگرا و واگرا) همبستگی آنها با پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲)، دو زیر مقیاس تمایلات پرخاشگرانه و خط مشی متابعت در محیط کار پرسشنامه ترسیم نیمرخ خطر متقاضی کار ARP (لوبت، ۲۰۰۱) و دو زیر مقیاس مقبولیت و مسئولیت پذیری پرسشنامه NEO (کاستا و مک کری، ۱۹۹۲) استفاد شد. اعتبار برحسب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) برای وابستگی پذیری، پرخاشگری و برای مجموع دو زیر مقیاس به ترتیب، ۸۴/۰، ۸۶/۰ و ۹۲/۰ به دست آمد. ضرایب اعتبار بازآزمایی برای وابستگی پذیری ۷۷/۰، برای پرخاشگری ۷۳/۰ و برای مجموع دو زیر مقیاس ۷۶/۰ بود. سوالهای دو زیر مقیاس وابستگی پذیری و پرخاشگری CBI با یکدیگر همبستگی معنادار از ۲۶/۰ تا ۳۴/۰ داشتند. روایی همگرا بین زیر مقیاس پرخاشگری CBI با مقیاسهای پرسشنامه پرخاشگری باس و پری از ۲۲/۰ تا ۶۹/۰ در نوسان بود. روایی بین زیر مقیاس پرخاشگری CBI با زیر مقیاس تمایلات پرخاشگرانه پرسشنامه ARP، ۵۸/۰ به دست آمد. زیر مقیاس پرخاشگری CBI با زیر مقیاس مقبولیت از پرسشنامه NEO دارای ضریب همبستگی منفی معنادار (۰۱/۰ P <) بود و زیر مقیاس وابستگی پذیری CBI با زیر مقیاس مسئولیت پذیری از پرسشنامه NEO دارای ضرایب همبستگی منفی معنادار (۰۱/۰ P <) بودند.

رفتار ضد تولید, نیمرخ خطر, پرخاشگری, وابستگی پذیری, مقبولیت, مسئولیت پذیری