مروری برهوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در رادیولوژی (فرصت ها، چالش ها و خطرات)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 288

This Paper With 8 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

TETSCONF09_011

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400

Abstract:

علاقه جهانی به کاربردهای هوش مصنوعی ، از جمله تصویربرداری، با سرعت بالایی در حال رشد است، که با در دسترس بودن مجموعه داده های بزرگ (کلان داده)، پیشرفت های اساسی در قدرت محاسبه، و الگوریتم های یادگیری عمیق جدید تغذیه می شود. به غیر از توسعه روش های جدید AI، فرصت ها و چالش های بسیاری برای جامعه تصویربرداری وجود دارد، از جمله توسعه یک نام گذاری مشترک، روش های بهتر برای به اشتراک گذاری داده های تصویر، و استانداردهای تایید استفاده از برنامه AI در سراسر پلتفرم های تصویربرداری مختلف و جمعیت های بیمار. برنامه های نظارتی AI می توانند با شناسایی موارد مشکوک یا مثبت برای بازبینی اولیه، به رادیولوژیست ها کمک کنند تا فهرست کار را اولویت بندی کنند. برنامه های AI می توانند برای استخراج اطلاعات رادیومیک از تصاویری که به وسیله بازرسی بصری قابل تشخیص نیستند استفاده شوند، که به طور بالقوه ارزش تشخیصی و پیش آگهی به دست آمده از مجموعه داده های تصویر را افزایش می دهد. پیش بینی هایی صورت گرفته است که نشان می دهد AI رادیولوژیست ها را از کار بی کار می کند. این موضوع بیش از حد بیان شده است، و احتمال بیشتری وجود دارد که رادیولوژیست ها به طور سودمندی روش های AI را در فعالیت های خود لحاظ کنند. محدودیت های کنونی در دسترسی به تخصص فنی و حتی توان محاسباتی در طول زمان برطرف خواهد شد و همچنین می تواند توسط راه حل های دسترسی از راه دور مورد بررسی قرار گیرد. موفقیت AI در تصویربرداری با ارزش ایجاد شده اندازه گیری می شود: افزایش قطعیت تشخیصی، چرخش سریع تر، نتایج بهتر برای بیماران، و کیفیت زندگی کاری بهتر برای رادیولوژیست ها. AI مجموعه ای جدید و امیدوار کننده از روش ها را برای تجزیه و تحلیل داده های تصویر ارائه می دهد. رادیولوژیست ها این مسیرهای جدید را کشف خواهند کرد و احتمالا نقش مهمی در کاربردهای پزشکی AI ایفا خواهند کرد.

Authors

آیسان علیزاده جمال آباد

کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، گرایش بیوالکتریک، دانشگاه ارومیه، آذربایجان غربی، ایران

حسین مظاهری

کارشناسی ارشد فناوری تصویربرداری پزشکی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران

سیما کرد

کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران