محمدتقی شریعتی شیری - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه تهران

بسیاری از جامعه شناسان بر این باورند که به عصر جدیدی گام نهادهایم که «مدرنیته متاخر» یا«مدرنیته بازتابی » می نامند؛ عصر ی با پیچیدگی فزاینده که حکایت از تغییرات فرآیندهای فرهنگی و سیاسی دارد؛ اما جایگاه سیاست در این نوع از مدرنیته چیست؟ سوالی که در این پژوهش سعی داریم به آن پاسخ دهیم. شهروندان بیش ازپیش نقش بازتاب دهندگی می یابند؛ بی تفاوت نیستند، اما بعید است مستقیما با دولت درگیر شوند. افزون بر این، آنها هیچ علاقه ای به خلق شکل جدیدی از نمایندگی منافع خود ندارند و علاقه کمتری به سیاست حزبی نشان میدهند. ازاین رو، دیگر احساس وظیفه یا ایدئولوژی نیست که آنها را هدایت کند، همچنین علاقه ای به اثرگذاری ندارند، بلکه خواستار این هستند که احساس خود را درگیر کرده و توسعه دهند. به طورکلی سیاست در مدرنیته متاخر ویژگی متعدی دارد که میتوان به گذر از جامعه صنعتی به جامعه شبکه ای، گذر از سلسله مراتب به عصر شبکه ها ، میان تهی شدن دولتها، فرسایش سرمایه اجتماعی، شکل گیری جنبشهای اجتماعی جدید، گذر از سیاست سیاستگذاری به سیاستگذاری سیاسی، سیاست زندگی، جامعه سیال و شهروندی جدید اشاره کرد.

مدرنیته متاخر، سیاست، حکمرانی.