پدرام پرویزی هروری - گروه مهندسی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
ناهید حسن زاده نعمتی - گروه مهندسی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
آزاده آصف نژاد - گروه مهندسی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

یکی از مهمترین دلایل استفاده از زخم پوش محافظت از زخم در برابر آلودگی و جلوگیری از عفونتاست که پیرو افزایش زیست سازگاری محقق می شود. در تحقیق حاضر ساختار لیفی با غلظت هایمختلف از هیالورونیک اسید در ساختار مرکب ژلاتین/ پلی کاپرولاکتون/ هیالورونیک اسید به صورتلایه ای الکتروریسی شد. برای افزایش زیست سازگاری از نشاسته با سه غلظت متفاوت استفاده شد.سامانه های آماده شده با استفاده از آزمون های طیف سنجی مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی روبشی،کشش، تورم، تخریب پذیری و MTT مشخصه یابی شدند. بررسی مورفولوژی نمونه ها نشان داد کهافزایش هیالورونیک اسید موجب افزایش قطر الیاف می شود. همچنین مشخص گردید که به ترتیب مدولیانگ نمونه ها با پوشش ۱۰ درصد نشاسته نسبت به نمونه پوشش داده نشده از ۷۸ / ۴ به ۲۵ / ۴مگاپاسگال کاهش و تورم از ۵۰۱ به ۶۷۸ درصد افزایش یافته است. نتایج MTT نشان دا د که درصدزنده مانی سلولی نمونه حاوی بالاترین مقدار هیالورونیک اسید با پوشش ده درصد نشاسته تا ۱۱ / ۹۳درصد می باشد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق داربست PCL/%۱۵G+%۱.۵Hحاوی پوشش نشاسته ۱۰ % می تواند گزینه مناسبی برای کاربرد در مهندسی بافت پوست و زخم پوش باشد.

زخم پوش، الکتروریسی، هیالورونیک اسید، ژلاتین، نشاسته