محمدرضا لقمان استرکی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر، دانشکده مهندسی مواد، ایران
فائزه عبادی ولاشانی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر، دانشکده مهندسی مواد، ایران
مصطفی میلانی - پژوهشکده مواد پیشرفته و انرژی های نو، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران ، ایران
محمدرضا قاضی - گروه ارتودنتیکس، دانشکد ه دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
مهران سرداریان - شرکت گسترش کاربرد باریکه الکترون (EBAD)، مرکز رشد مجتمع تحقیقاتی عصر انقلاب، ایران

در این پژوهش، بررسی گرانروی، ضریب حساسیت به نرخ برش، مدل رئولوژیکی و انرژی فعال سازیسیلان خوراک حاوی چسب پایه پارافینی (۲۵ درصد وزنی) نانو- آلومینا (۷۵ درصد وزنی) در سه دمای۸۰ ، ۹۰ و ۱۰۰ درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. آنالیزهای میکروسکوپی الکترونی روبشی،الگوی پراش پرتو X و رئومتر چرخشی برای بررسی به ترتیب مورفولوژی و اندازه ذرات، فاز و رفتاررئولوژی نمونه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که نانوذرات آلومینا با اندازه ذرات ۵۰۰ تا ۸۰۰نانومتر در سیستم چسب پایه پارافینی در دمای ۹۰ درجه سانتی گراد رفتار شبه پلاستیک داشتند. نوعمدل تطبیقی سیال دردمای ۹۰ درجه سانتی گراد، از نوع بینگهام بود . حساسیت گرانروی به نرخ برش،نشان داد که با افزایش دما از ۸۰ به ۱۰۰ درجه سانتی گراد، حساسیت خوراک تهیه شده به نرخ برشکاهش یافت. همچنین، انرژی فعال سازی این خوراک ۰/۵۳۲Kj/mol به دست آمد.

سیال، رئولوژی، آلومینا، مدل بینگهام