شمیم آرامش - کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه شهرکرد
علی دوست محمدی - استادیار گروه مهندسی مواد دانشگاه شهرکرد
مرتضی بیاره - استادیار گروه مهندسی مکانیک دانشگاه شهرکرد

ترکیبات بین فلزی، گروهی وسیع از فلزات می باشند که از ترکیب عناصر فلزی مختلف به دست میآیند. این مواد به دلیل دارا بودن خصوصیاتی نظیر استحکام مناسب در دمای بالا و دانسیته معمولا پایینجهت کاربرد در دما بالا اخیرا مورد توجه مهندسین و صنایع مختلف قرار گرفته اند. یکی از روش هایتولید این ترکیبات، روش آلیاژسازی مکانیکی می باشد، که در این روش از آسیاب کردن مخلوط پودرعناصر سازنده جهت تولید آلیاژ با ساختار مطلوب استفاده می شود. از آلیاژسازی مکانیکی نیز می توانجهت تولید کامپوزیت های زمینه بین فلزی حاوی الیاف، ذرات و ویسکرهای تقویت کننده استفاده کرد.اخیرا پوشش های بین فلزی نیز مورد توجه محققین واقع شده اند. پوشش های بین فلزی را نیز می توان بااستفاده از روش آلیاژسازی مکانیکی بر روی بسترهای مختلف ایجاد نمود. در این روش، عوامل مختلفیاز جمله زمان آسیاکاری و نسبت گلوله به پودر در ایجاد پوشش های بین فلزی موثر می باشند. هرچه زمانآسیاکاری و نسبت گلوله به پودر افزایش یابد، ضخامت لایه پوشش افزایش و اندازه دانه ها کاهش مییابد. در این پژوهش به بررسی ساخت ترکیبات بین فلزی، کامپوزیت های زمینه بین فلزی و پوشش هایبین فلزی با روش آلیاژسازی مکانیکی پرداخته می شود.

ترکیبات بین فلزی، آلومینایدها، آلیاژسازی مکانیکی، کامپوزیت های زمینه بین فلزی، پوشش های بین فلزی