حذف رنگ راکتیو آبی ۲۱ ازمحلول آبی با استفاده کربن فعال تهیه شده از کاه برنج

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 322

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

URDCONF08_008

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400

Abstract:

استفاده از مواد رنگزا در صنایع نساجی و ورود این مواد به محیط زیست، اثرات زیانباری بر حیات زیستمندان دارد. و سبب تجمعآلاینده ها در زنجیره ی غدایی می شود. بنابراین کاهش غلظت این نوع از آلاینده ها ضروری است. امروزه از روشهای مختلفی برای اینمنظور استفاده می شود. هدف از پژوهش حاضر جذب رنگ راکتیو آبی ۲۱ در محیط های آبی با استفاده از کربن فعال تهیه شده اززیست توده کاه برنج است. جاذب مورد استفاده به روش فعالسازی شیمیایی با پتاسیم هیدروکسید سنتز شد و جهت جذب رنگراکتیو آبی ۲۱ از محلول آبی استفاده شد و اثر متغیرهای موثر بر فرآیند جذب نظیر pH (۲-۹)، زمان تماس (۱۲۰ - ۱۵ دقیقه)، دوزجاذب (۶۰ - ۲۰ میلی گرم)، غلظت اولیه رنگ (۲۰۰ - ۵۰ میلی گرم بر لیتر) و دمای محلول (۴۵ - ۱۵ درجه سانتیگراد) بررسی شد.همچنین مطالعات سینتیکی و ترمودینامیکی فرآیند جذب راکتیو آبی ۲۱ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان جذب باپارامترهای pH و غلظت اولیه رنگ رابطه عکس و با دوز جاذب و دمای فعالسازی رابطه مستقیم دارد. جاذب سنتز شده با سطحویژه ۱۴۹۶m(۲)/g و ظرفیت جذب تعادلی ۲۸۳/۰۴mg/g به دست آمد. از میان مدل های همدما، مدل لانگمویر (R(۲)=۰/۹۹۶) مطابقتبهتری با نتایج تجربی نشان داد و مطالعات سینتیکی نشان داد فرآیند جذب از مدل سینتیکی شبه مرتبه ی دوم (R(۲)=۰/۹۹۹)پیروی می کند و مطالعات ترمودینامیکی بیانگر خودبه خودی وگرماگیر بودن فرآیند جذب بود. در نتیجه کربن فعال سنتز شده، ازتوانایی بالایی برای حذف رنگ های راکتیو برخوردار است. و با توجه به استفاده از پیشمادهای در دسترس و دوستدار محیط زیستمی توان از آن به عنوان جاذب در سیستم تصفیه پساب آلوده به رنگ های راکتیو استفاده نمود.

Authors

امید صداقت

دانشجوی دکتری علوم و مهندسی محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

مریم احمدی دشتکی

دانشجوی کارشناسی علوم و مهندسی محیط زیست، دانشگاه شیراز

نادر بهرامی فر

دانشیارگروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس