ولی اله رحمانی - دکتری جغرافیای انسانی مدرس موسسه امورش عالی مازیاررویان
عاطفه قلی زاده عسگر - کارشناس ارشد موسسه امورش عالی مازیاررویان

امروزه گردشگری به عنوان یکی از موثرترین راه ها برای افزایش قابلیت های محیطی و توسعه پایدارمناطق مطرح می باشد. ارزیابی محیطی بر پایه عوامل درونی و بیرونی یکی از روش های موثر در اتخاذراهبردهای مناسب برای توسعه مناطق دارای قابلیت گردشگری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارائهراهکار مناسب برای برنامه ریز ی و توسعه گردشگری شهر آمل با استفاده از روش شناسی توصیفیتحلیلی می باشد به منظور گردآوری اطلاعات از روشهای اسنادی و کتابخانه ای و روش های میدانی بهرهگرفته شده است . جامعه مورد مطالعه شهر آمل می باشدکه بر این اساس ۶۰ نفر از مدیران و برنامهریزان امر گردشگری شهر آمل به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است اطلاعات گردآوری شده براساسآمار توصیفی و استنباطی با استفاده از مدل سوات می باشد یافته های پژوهش نشان می دهد که طیآن با ارائه راهبردهای اقتصادی بازنگری به نحوه سرمایه گذاری و توزیع امکانات ، خدمات و تسهیلاتگردشگری و اولویت دهی تخصیص مجدد این نوع امکانات به نواحی شهری با قابلیت بالا و متوسط جذبگردشگر در شهر آمل و راهبردهای اجتماعی همچون زمینه سازی و تشویق مردم به مشارکت درجهت توسعه زیر ساختارها، تجهیزات و تسهیلات مختلف گردشگری و کسب درآمد از این طریق وهمچنین استفاده از مشارکت بخش خصوصی در زمینه هایی که مردم نمی توانند مشارکت و یا سرمایهگذاری نمایند و راهبردهای محیطی تاکید بر توسعه گردشگری شهری و اکوتوریسم بدلیل وجود مزیتهای نسبی برای توسعه این نوع گردشگری در شهر آمل زمینه راجهت توسعه گردشگری شهری فراهم آورد.

گردشگری، توسعه گردشگری، برنامه ریزی، مدل سوات، شهر آمل