سجاد اکبری فر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه محقق اردبیلی

امروزه بحران های زیست محیطی و عواقب ناگواری که برای نسل بشر در پی دارند به سوژه ی اصلی بسیاری از رسانه های جهان تبدیل شده اند. کمبود منابع انرژی، نیاز نسل های آینده و مسئله حفظمحیط زیست مفهوم جدیدی را به نام پایداری در علوم مختلف وارد کرده است. پژوهشگران حوزه معماری نیز که عمق خطر را تا حدودی حس کرده اند ، وقت و تلاش خود را صرف تحقیق و ارائهراهکارهای عملی برای رسیدن به معماری پایدار می کنند. در کشور ایران نیز معماری پایدار از جمله مباحثی است که اخیرا مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. با مطالعه در آثار بومی سرزمین ایران و ارزش هایی که در آثار نهفته است ، متوجه می شویم که معماری بومی در ایران نه تنها پاسخگوی نیازهای انسان بوده، بلکه فراتر از آن در جهت رشد و تعالی آن نیز عمل می کرده است. بنابراین قدری تامل در معماری بومی ایران و اصول به کاررفته در آن می تواند ما را به سمت معماری پایدار سوق دهد. در مقاله پیش رو ابتدا به بحث معماری پایدار و معماری بومی پرداخته و سپس اصول و ارزش های معماری بومی که می تواند ما در تحقق معماری پایدار سوق دهد را بررسی خواهیم کرد.

معماری بومی ، معماری پایدار ، محیط زیست ، پایداری ، انرژی