احمد سنچولی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
حسنیه نومسلمان - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

قام فی کل من ایران وفلسطین، حیث تحمل شعبهما فی سبیل الدفاع عن الوطن ویلات الحروب وصبروا علی انواع الآلام والهموم، قام کتاب وشعراء من بین الشعب ومن صمیم المجتمع لایصال صوت الحریه الی الآخرین. ففی ایران سعی محسن مطلق (۱۳۴۸ه.ش)، وهو من مناضلی الدفاع المقدس، سعی من خلال سرد ذکریات الحرب ان یزود عن حمی الوطن ویدافع عنه بشکل مختلف ومتمیز. وفی ارض فلسطین ابدع غسان کنفانی (۱۹۳۶م-۱۹۷۲)، وهو اول من استخدم مصطلح «ادب المقاومه»، ابدع نتاجات تمثیلیه رمزیه لایقاظ الشعب وتشجیعه للدفاع عن الوطن ومکافحه الظلم والعدوان. فبناء علی ذلک، تسعی هذه الدراسه، ولاجل استعراض المضامین المشترکه لادب المقاومه فی نتاجین متمیزین فی ایران وفلسطین، تسعی للمقارنه بین قصه زنده باد کمیل (یحیی کمیل) لمحسن مطلق و رجال فی الشمس لغسان کنفانی، ومن خلالها استبانت عناصر ادب المقاومه فی کل منهما. فالعنصر المهم فی قصه زنده­باد کمیل هو التشابک القائم بین الحماسه والعرفان والاستشهاد والدفاع عن الوطن والمحافظه علی الحریه. ولکن الراوی فی الروایه رجال فی الشمس یسعی الی استنهاض الشعب للدفاع عن الوطن، والاحتجاج علی الظلم وکفاحه، ویدعوا الی مقاومه الکیان المحتل للقدس.  

ادبیات تطبیقی, ادبیات پایداری, محسن مطلق, زنده­باد کمیل, غسان کنفانی, رجال فی الشمس