طراحی نگهداری اولیه تونل انتقال آب گلاب با تاکید بر خطرات زمین شناسی

آگاهی از خطرات زمینشناسی، نقش مهمی در انتخاب سامانه نگهداری مناسب برای سازههای زیرزمینی دارد. تونل انتقال آب گلاب با طول حدود ۱۱ کیلومتر و قطر حفاری ۲/۴ متر، بخشی از طرح آبرسانی از سد زایندهرود به شهرهای کاشان و اصفهان است. با توجه به عبور تونل از نواحی مرتفع و کوهستانی و وجود توده سنگهای آهکی و نسبتا ناپایدار و سست در مسیر، بررسی خطرات زمینشناسی از جمله مچالهشوندگی و انفجارسنگ به منظور انتخاب سامانه نگهداری مناسب، ضروری می باشد. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از برداشت های زمین شناسی و مطالعه گمانه های حفاری شده، مسیر تونل تقسیم بندی شد. و سپس شدت مچالهشوندگی و انفجارسنگ در هر بخش بررسی گردید. در نهایت، با توجه به شدت انفجارسنگ و مچاله شوندگی، مسیر تونل تقسیم بندی شده و به کمک روش عددی تفاضل محدود (نرم افزار FLAC)، نگهداری اولیه تونل در هر بخش بررسی گردید. با توجه به بررسیهای انجام شده، تودهسنگهای مسیر تونل به سه بخش، A (کیلومتر ۱۰۵ تا ۴۹۷۰ ) با مچاله شوندگی متوسط، B (کیلومتر ۴۹۷۰ تا ۶۴۴۰ ) با پتانسیل مچالهشوندگی شدید تا انفجارسنگ ضعیف و C (کیلومتر ۶۴۴۰ تا ۱۰۱۶۰ ) با پتانسیل مچاله شوندگی ضعیف تا متوسط تفکیک شدند. نگهداری اولیه تونل با بهرهگیری از نرمافزار عددی FLAC۲D به اندازه ۵ سانتیمتر شاتکریت برای بخش های A و C و ۷ سانتیمتر شاتکریت برای بخش B تعیین گردید.

Keywords:

مچاله شوندگی , انفجارسنگ , نگهداری اولیه , نرم افزار FLAC , تونل انتقال آب گلاب