تحلیل رویکرد دولت های موافق و مخالف سیاست های دولت چین نسبت به مسلمانان شین جیانگ

از زمان تصرف منطقه شین­جیانگ توسط امپراتوری منچو و الحاق رسمی در سال ۱۹۴۹ توسط مائوتسه تونگ، رهبر انقلاب چین، چالش­ها و تنش­های بسیار زیادی بین دولت و مسلمانان این منطقه خودمختار ایجاد شد و متعاقبا درجهت اجرای طرح دولت چین در مبارزه با سه شیطان، یعنی مبارزه با تروریسم، افراط­گرایی و جدایی­طلبی، از سال ۲۰۱۴ بر حجم این تنش­ها افزوده شده است. لذا دولت در چارچوب طرح مذکور، با اتخاذ سیاست محدودسازی حقوق اقلیت مسلمان این منطقه، اردوگاه­های بازآموزی عقیدتی و سیاسی تاسیس نمود که با انعکاس جهانی موافقان و مخالفان مواجه گردید. هدف پژوهش حاضر، بررسی رویه دولت­های موافق و مخالف طرح دولت چین بوده که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که دولت چین در پوشش طرح جهانی مبارزه با تروریسم و با سوءاستفاده از آن، موجبات نقض حقوق اقلیت مسلمانان شین­جیانگ را فراهم آورده است؛ کشورهای موافق این طرح ضمن حمایت از این طرح، آن را درجهت صیانت از حقوق مسلمانان، افزایش امنیت و کاهش تروریسم می­دانند. درمقابل، دولت­های مخالف معتقدند که سیاست اتخاذی دولت چین، ضمن کاهش فعالیت­های تروریستی، منجر به نقض آشکار حقوق بشر و حقوق اقلیت های مسلمان به ویژه ایغورها گردیده است.

Keywords:

تروریسم , مسلمانان چین , شین جیانگ , ایغور , اقلیت های دینی