مقایسه ویژگی شخصیتی و سبک دلبستگی و رفتار پرخطردرنوجوانان عادی و دارای اختلال سلوک

هدف: پژوهش حاضر، مقایسه ویژگی ­های شخصیتی، سبک­ دلبستگی و رفتارهای پرخطر نوجوانان دارای اختلال سلوک و عادی بود. روش: مطالعه توصیفی از نوع پس­رویدادی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام نوجوانان پسر دارای اختلال سلوک و عادی در کانون اصلاح و تربیت شهر قم در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ بود، که از میان آن ها ۷۰ نفر(۳۵ نفر نوجوان اختلال سلوک و ۳۵ نفر نوجوان عادی) با روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در مطالعه حاضر داده ها از طریق پرسشنامه ویژگی های شخصیتی فرم کوتاه ۶۰ سوالی(NEO-FFI)، پرسشنامه سبک های­ دلبستگی ۱۸ماده ­ای کولینز و رید (۱۹۹۰) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر ۱۱سوالی شجاعی باغینی (۱۳۸۷) جمع ­آوری و با استفاده از واریانس آزمون تحلیل چند متغیره و آزمون تی­دو نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و به وسیله نسخه ۲۴ نرم افزار SPSS انجام گردید.یافته ­ها: نتایج نشان داد که از منابع با استفاده از فن آماری تحلیل واریانس چند متغیرنشان می دهد که ۵مولفه ویژگی­ شخصیتی در نوجوانان سلوک و عادی با یکدیگر متفاوت است؛ دست کم در مولفه دلبستگی ­ناایمن بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. و همچنین نتایج تحلیل آزمون تی­زوجی نشان داد که در شرایط پیش ­فرض برابری واریانس­ ها در نوجوانان دارای اختلال سلوک و عادی در متغیر رفتارهای پرخطر تفاوت معناداری با یکدیگر دارند­. نتیجه گیری: بر این اساس نتایج پژوهش حاضر را می­توان در افراد دارای اختلال سلوک و بزهکاران به کار برد و به کاهش بروز رفتارهای پر خطر در آنان کمک کرد.

Keywords:

اختلال سلوک , رفتار پرخطر , سبک دلبستگی , نوجوانان , ویژگی شخصیتی