رمضان جهانیان - دانشگاه آزاد اسلامی

هدف: هدف پژوهش تعیین تاثیر آموزش مهارتهای دهگانه زندگی بر خودکارآمدی دانشجویان بود.روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون -پسآزمون با گروه گواه و جامعه آماری کلیه۹۱ به - دانشجویان آموزشکدههای فنی و حرفهای دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج سال تحصیلی ۹۲تعداد ۴۰۰۰ نفر بود. از میان آنها تعداد ۷۰ دانشجو به شیوه تصادفی ساده انتخاب و بهطور تصادفی دردو گروه آزمایش و گواه در هر گروه ۳۵ نفر جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی عمومیشرر ( ۱۹۸۲ ) که در مرحله پیشآزمون، پسآزمون و بعد از دو ماه در مرحله پیگیری اجرا شد. برنامهآموزشی مهارتهای دهگانه زندگی سازمان بهداشت جهانی ( ۱۹۹۸ ) در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای هفتهای ۱بار در گروه آزمایش اجرا گردید. یافتهها: نتایج نشان داد آموزش مهارتهای زندگی ازجمله خودآگاهی،همدلی، برقراری ارتباط موثر، مدیریت خشم، روابط بینفردی موثر، رفتار جراتمندانه، حل مسئله، مقابلهبا استرس، تصمیمگیری و تفکر خلاق میزان بهصورت معناداری خودکارآمدی دانشجویان را افزایش داده واین تاثیر در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتیجهگیری: آموزش مهارتهای زندگی را بهعنوان روشیموثر برای تقویت و افزایش خودکارآمدی دانشجویان میتوان در نظر گرفت.

خودکارآمدی, دانشجویان, مهارتهای زندگی