تاثیر ارائه آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان بر افسردگی زنان

هدف اصلی در این پژوهش تعیین تاثیر آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان بر کاهش افسردگی زنان شهر هفشجان ( از توابع شهرستان شهرکرد) بود. برای این منظور ۳۰۰ نفر از زنان شهر هفشجان که دارای مدرک تحصیلی سیکل و بالاتر بودند به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و توسط پرسشنامه ی سنجش میزان افسردگی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس ۳۰ نفر که از پرسشنامه ی افسردگی نمره ای بین ۲۲ تا ۵۱ به دست آورده بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان دریافت کرد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد، میانگین نمرات پس آزمون افسردگی در گروه آزمایش که آموزش های روانی- اجتماعی دریافت کرده بودند کمتر از گروه کنترل بود و بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (۰۰۱/۰= P، ۳۱/۱۶۹= F). کاربرد آزمون t مستقل برای بررسی نتایج پیگیری ۴ ماهه نیز نشان داد، تفاوت بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل معنی دار بوده است (۰۰۱/۰= P، ۶۸/۱۲= t). نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که ۸۱ درصد واریانس در نمرات باقیمانده پس آزمون افسردگی ناشی از تاثیر آموزش های روانی- اجتماعی بوده است، نتایج پیگیری نیز بیانگر آن بود که تاثیر ارائه آموزش مذکور پس از گذشت چهار ماه همچنان پایدار بوده است.

Keywords:

همیاران بهداشت روان , افسردگی , زنان , آموزش های روانی- اجتماعی