ارسلان احمدی کانی گلزار - دانشگاه کردستان
زلیخا قلی زاده - دانشگاه کردستان

هدف مطالعه تعیین میزان اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشی تعارض های وابستگی، خشم مادری در افسردگی پس از زایمان بود. روش پژوهش شبه تجربی و جامعه آماری شامل ۷۶۸ مادری بود که در طول یک فصل زایمان کرده بودند و تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سسندج قرار داشتند که با روش نمونه گیری تصادفی،۶۴ نفر از آن ها در دو گروه موازی ۳۲ نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند و به پرسشنامه های افسردگی بک(بک،استیر و براون،۱۹۹۶)و افسردگی پس از زایمان ادینبرگ(کوکس،هالند و ساگوفسکی،۱۹۸۷)و مصاحبه ساختار یافته اختلالات بالینی محور یک (فرست،اسپیتزر،گی بن و و ویلیامز،۲۰۰۲)پاسخ دادند. نتایج نشان داد تغییرات در نمره های گروه آزمایش و گواه و حفظ این تغییرات در مرحله پیگیری،۶ماه بعد از درمان شناختی رفتاری در متغیر تعارض های مادری معنادار و برای تعارض های خشم و وابستگی معنادار نیست. هیجان های خشم و وابستگی تنها با نشانه گرفتن افکار خودکار منفی تغییری نمی کنند و ثبات در هیجانی های بنیادین خشم و وابستگی با طول درمان ممکن است بیشتر حاصل شود. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای مراکز بهداشتی- درمانی در درمان افسردگی پس از زایمان قابل استفاده باشد.

تغارض های خشم, درمانگری شناختی رفتاری, مادری, وابستگی