الگوی میانجی احساس تنهایی هیجانی و اجتماعی، بهزیستی معنوی، فاصله اجتماعی و افسردگی دانشجویان دختر

هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات میانجیگری احساس تنهایی در رابطه ی بین تنهایی اجتماعی، بهزیستی معنوی،، فاصله اجتماعی و افسردگی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۵۱ دانشجوی دختر از بین دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند و مقیاس های احساس تنهایی اجتماعی راسل(۱۹۹۶)احساس تنهایی هیجانی وودورث(۱۹۶۷)بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون(۱۹۸۲)، افسردگی زونگ(۱۹۶۷) و فاصله اجتماعی المر(۲۰۰۰) پاسخ دادند. به منظور آزمون الگوی اثرات مستقیم و غیر مستقیم در الگوی پیشنهادی، از روش آماری الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد الگو از برازش کلی برخوردار است، متغیرهای فاصله اجتماعی، بهزیستی معنوی، احساس تنهایی هیجانی و اجتماعی به طور معناداری می توانند افسردگی جوانان را پیش بینی کنند. این یافته ها با نقش احساس تنهایی هیجانی در افسردگی براساس الگوی نظری پیشنهادی همسو است.نتیجه گیری: هر چقدر فاصله اجتماعی و احساس تنهایی افراد بیشتر باشد، میزان نشانه های افسردگی در آن ها بالاتر است.ارتباط زیاد با خدا و هدف در زندگی با افسردگی پایین همراه است. نتایج این پژوهش، ضرورت بازشناسی نقش فاصله اجتماعی، بهزیستی معنوی،احساس تنهایی هیجانی و اجتماعی را در پیش بینی افسردگی دانشجویان مورد تاکید قرار می دهد.

Keywords:

افسردگی , بهزیستی معنوی , تنهایی اجتماعی , تنهایی هیجانی , فاصله اجتماعی