نقش نیازهای بنیادین و حمایت اجتماعی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نیازهای بنیادین و حمایت اجتماعی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه موردنظر کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه آموزش و پرورش منطقه طارم استان قزوین در سال تحصیلی ۸۷-۱۳۸۶ بود .گروه نمونه ۱۶۰ دانش اموز شامل ۸۰ دختر و ۸۰ پسر بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نیازهای بنیادین دانش آموزان (برنز،وانس،داین،سیدوکرسکی و استاکول،۲۰۰۶)، پرسشنامه حمایت اجتماعی(واکس، فیلیپس،هالی،تامپسون،ویلیامزو استوارت۱۹۸۶) و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان (سینها و سینگ،۱۹۹۳) بود.داده ها با استفاده از تحلیل مسیر، تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که اثر مستقیم جنس بر نیازهای بنیادین و سازگاری اجتماعی معنادار است.ولی بر حمایت اجتماعی معنادار نیست. اثر غیرمستقیم جنس بر سازگاری و حمایت اجتماعی معنادار است. در حالیکه اثر کلی جنس بر نیازهای بنیادین معنادار نیست. اثر مستقیم حمایت اجتماعی بر سازگاری اجتماعی معنادار است. نتیجه گیری: از آنجا که نیازهای بنیادی و حمایت اجتماعی میتواند بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان تاثیرگذار باشد.می توان از این اطلاعات در راستای برنامه ریزی جهت تامین نیازهای بنیادی و حمایت اجتماعی آن ها بهره جست و سازگاری اجتماعی دانش آموزان را افزایش داد و یا از شدت ناسازگاری جلوگیری کرد.

Keywords:

حمایت اجتماعی , سازگاری اجتماعی , نیازهای بنیادین