امجد سازگار - عضو هیئت علمی پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
مرتضی امیری - پژوهشگر سازمان انرژی اتمی
محمد سلیمانی نطنزی - پژوهشگر سازمان انرژی اتمی ایران

پلیمرهای تقویت شده با الیاف کربن یا در اصطلاح کامپوزیت های الیاف کربن، از جمله موادی هستند که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد ازجمله نسبت استحکام به وزن بسیار بالا، مورد توجه بسیاری از صنایع در ساخت قطعات مختلف می باشند. نمونه های بسیار رایج این ماده، ورق های کامپوزیتی با ضخامت میلی متری است که در ساخت برخی از انواع پنل ها و یا سطوح منحنی و لوله کاربرد دارد. با وجود ویژگی های ممتاز این مواد، انواع عیوب نظیر جدایش الیاف و یا شکست ماتریس، کارکرد نهایی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو، توسعه روش های بازرسی غیر مخرب برای شناسایی عیوب قطعات ساخته شده با الیاف کربن بسیار پراهمیت است. در این مقاله نمونه های ورق کامپوزیتی الیاف کربن با روش پرتونگاری آزمایش شده و نتایج آن با دو روش نوین برشنگاری دیجیتالی و حرارت نگاری فروسرخ مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده موفقیت بالاتر روش حرارت نگاری در تشخیص بسیاری از عیوب داخلی و همچنین روش برشنگاری در تشخیص جدایش لایه ای در این نمونه ها نسبت به روش آزمون سنتی پرتونگاری است. همچنین، نتایج نشان می دهد در هندسه خمیده و لوله که به دلیل محدودیت دسترسی در روش پرتونگاری، امکان تکمیل آزمون ها وجود ندارد، روش حرارت نگاری نتایج بسیار قابل قبولی را ارایه می نماید. علاوه براین، می توان در بسیاری موارد از روش نوین برشنگاری در نمونه های تخت برای شناسایی عیوب جدایش به طور موفق تر استفاده نمود.

کامپوزیت های الیاف کربن, پرتونگاری, حرارت نگاری فروسرخ, برشنگاری دیجیتالی