رهنمودهای روش شناسی رئالیسم انتقادی برای پژوهش های مدیریت دانش: مطالعه ای بر اساس روش شناسی دلالت پژوهی

یکی از روش های بسیار معمول در رشته های مختلف علوم انسانی، طبیعی، اجتماعی و هنر وام گرفتن ایده ها، مدل ها و رهنمودهایی از سایر رشته ها و مکاتب است که با هدف بسط و تدقیق مخزن دانشی صورت می پذیرد. هرچه رشته ایی از غنای ذاتی و ویژگی فلسفی بیشتری برخوردار باشد، بهره ی سایر رشته ها از آن رو به فزونی می رود. در این مسیر، رئالیسم انتقادی به مبدا فلسفی فراگیری تبدیل شده که رشته های مختلف برای افزودن به غنای دانشی خود از آن وام می گیرند. نوشتار حاضر با هدف بررسی دلالت های روش شناختی رئالیسم انتقادی، با ابتنای بیشتر بر دیدگاه های روی بسکار، برای مدیریت دانش تنظیم شده است. اما روشی که برای این منظور برگزیده شده، روشی با نام دلالت پژوهی است که تاکنون چند رساله ی دانشگاهی بر مبنای آن به رشته ی تحریر درآمده است. مباحث این مقاله نشان می دهد که رئالیسم انتقادی در حوزه ی روش شناسی برای مدیریت دانش سهم یاری هایی جدی دارد که پیامد آن دلالت های قابل توجهی برای این رشته است. از سویی، این مقاله می تواند به عنوان الگویی برای بررسی های دلالت پژوهانه چه در چارچوب رئالیسم انتقادی و چه سایر مکاتب فلسفی، به شمار آید.

Keywords:

رئالیسم انتقادی , مدیریت دانش , دلالت پژوهی , روش شناسی