تاثیر گونه های Streptomyces بر کارایی میکوریز آربوسکولار و رشد شبدر
Publish place: Journal of soil Biology، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SBJ-9-2_004
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
Abstract:
تعدادی از ریزجانداران از جمله اکتینوباکترها یا برخی متابولیت های حاصل از آنها به افزایش توسعهی میسیلیوم های قارچی و کلنیزه شدن ریشه با قارچهای میکوریز آربوسکولار (AM) و شاخص های رشدی گیاهان کمک می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر چهار گونهی بومی Streptomyces griseus، S. albogriseus، S. sp۱ و S. sp۲ بر کلنیزه شدن و فراوانی هیف و وزیکول در ریشهی گیاه شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum) میکوریزی شده با قارچ Rhizophagus irregularis در قالب طرح کاملا" تصادفی (CRD) با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل ۱ شاهد (تنها قارچ R. irregularis) و ۴ تیمار قارچ R. irregularis + گونههای Streptomyces بودند. آزمایش بررسی تاثیر این چهار گونهی Streptomyces بر وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه میکوریزی شده به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا" تصادفی با دو فاکتور قارچ در دو سطح (شاهد و R. irregularis) و اکتینوباکتر در ۵ سطح (شاهد و ۴ گونهی Streptomyces) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که گونهی S. albogriseusباعث تحریک تشکیل همزیستی میکوریزی در ریشهی گیاه شبدر شد و همچنین پتانسیل قارچ میکوریزی را در افزایش توانایی گیاه در جذب فسفر و رشد ریشه و اندام هوایی به طور قابل توجهی افزایش داد. سه گونهی S. griseus، S. albogriseus و S. sp۲ باعث افزایش معنی دار درصد کلنیزه شدن و فراوانی اندام های قارچی در ریشهی میکوریزی شبدر شدند. درصد کلنیزه شدن ریشه از ۶۱/۴۸ درصد در شاهد به ۵۹/۸۶، ۹۳/۷۲ و ۹۰/۶۶ درصد به ترتیب در کشت توام با S. albogriseus، S. griseus و S. sp۲ افزایش یافت. فراوانی هیف در ریشهی میکوریزی به ترتیب از ۳۲/۴۵ درصد در شاهد به ۵۵/۹۲، ۴۸/۸۵ و ۴۷/۷۱ درصد در تیمارهای S. albogriseus، S. griseus و S. sp۲ افزایش یافت. تلقیح ریشه های میکوریزی شبدر با گونهی S. albogriseus، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه را به طور معنی داری افزایش داد. گونه های S. griseus و S. sp۲ تنها وزن خشک اندام هوایی و غلظت فسفر ریشه و اندام هوایی گیاه را افزایش دادند. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که کارایی گونهی S. albogriseus در تولید زادمایهی قارچ R. irregularis به منظور تقویت پتانسیل آن بررسی شود.
Keywords:
Authors
زهرا پورمیرزائی
دانشجوی دکتری، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
امیر لکزیان
استاد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر علی اصغرزاد
استاد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
علیرضا دهناد
استادیار میکروبیولوژی- دپارتمان بیوتکنولوژی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجانشرقی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، تبریز
اکرم حلاج نیا
استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :