سنتز جاذب گرافن اکساید و گرافن اکساید عاملدار با استفاده از روش هامرز اصلاح شده به منظور جذب سرب محلول های آبی

یکی از مهم ترین چالش های محیط زیستی دنیا، آلودگی محیط زیست به فلزات سنگین سمی و خطرناک است که موجب بروز اثرات محیط زیستی گوناگونی می شود. سرب یکی از فلزت سنگین است که حذف آن با روش های مختلفی انجام می شود. در این پژوهش، جاذب گرافن اکساید با روش هامرز اصلاح شده تهیه شد و با آمینومتیل فسفنیک اسید عاملدار شده و کاربرد آن در جذب یون های سرب از محلول های آبی در فرایند ناپیوسته بررسی شد. اثر پارامترهای موثر بر میزان جذب یون های سرب توسط جاذب تهیه شده از قبیل زمان تماس، pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه محلول سرب و دمای محلول محاسبه شد. داده های سینتیکی با سه مدل شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم و دو نمایی آنالیز شد. نتایج نشان دادند که داده های آزمایشگاهی تطابق بهتری با مدل شبه مرتبه دوم دارد. دو مدل ایزوترم هم دمای فروندلیچ و لانگمیر برای توصیف داده های تعادلی استفاده شد. حداکثر میزان جذب یون سرب توسط جاذب گرافن اکساید و گرافن اکساید عاملدار شده به ترتیب ۸۰/۱۸۷ و ۴۱/۲۰۹ میلی گرم در گرم در دمای ۴۵ درجه سلسیوس و pH برابر ۲ به دست آمد. علاوه بر این، جاذب ها توسط محلول اسید نیتریک/اسید هیدروکلریک، احیا شدند و در ۷ چرخه جذب-دفع استفاده شدند که تغییر چندانی در ظرفیت جذب مشاهده نشد.

Keywords:

گرافن اکساید عاملدار شده , آمینومتیل فسفنیک اسید , محلول آبی , سرب , ظرفیت جذب