ارزیابی تاثیر ویژگی های کالبدی محیط بر معنا و فعالیت در خوابگاه های دانشجویی (نمونه موردی: خوابگاه دانشجویی دانشگاه محقق اردبیلی)

معماری ساختمان های خوابگاهی اغلب به منظور برآورد نیازهای اولیه و با کم توجهی نسبت به شرایط روحی و تحصیلی دانشجویان طرح و اجرا شده اند. نگاه حداقلی در طرح معماری خوابگاه، آسیبهای جدی بر کیفیت آموزش در مراکز علمی کشور بر جای می گذارد. هدف از پژوهش حاضر استخراج عوامل کالبدی موثر در طراحی خوابگاه های دانشگاه محقق اردبیلی و ارزیابی تاثیر این عوامل بر معنا و فعالیت در مکان از منظر دانشجویان است. تحقیق از نوع ترکیبی است که با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسشنامه طیف لیکرت به جمع آوری داده پرداخته و با روش تحلیل رگرسیون چندگانه به بررسی روابط بین متغیر ها پرداخته است. تعداد ۱۸متغیر کالبدی در قالب پنج دسته و ۸ متغیر معنایی و فعالیتی در مکان انتخاب و در قالب ۵۹ سوال در پرسشنامه محقق ساخت ویرایش شده اند. ۲۰۰ نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه های دانشگاه محقق اردبیلی با استفاده از فرمول کوکران جهت پاسخگویی به پرسشنامه انتخاب شدند. یافته های تحقیق بیانگر تاثیر معنادار برخی از ویژگی های کالبدی مکان بر معنای دریافت شده از محیط و فعالیت ساکنان خوابگاه بود. از بین شاخصهای کالبدی تحقیق حاضر، شاخص ریزفضاها بیشترین اثر را در معنای مکان و بر عامل تعامل اجتماعی و شاخص شخصی سازی فضاها بیش ترین اثر را بر فعالیت در مکان و بر عامل تناسب و تنوع فعالیتی افراد ساکن دارد. بنابراین میتوان گفت که توجه به ویژگی های کالبدی مکان در طراحی خوابگاه های دانشجویی سبب ارتقای کیفی معنای دریافت شده فرد از محیط و فعالیت های مرتبط با تحصیل و اقامت دانشجویان می شود.

Keywords:

خوابگاه دانشجویی , معنا در مکان , فعالیت در مکان , عوامل کالبدی , اردبیل