تبیین نقش کیفیت محیط بر ثبات سکونتی و تمایل به جابه جایی ساکنین در مجتمع های مسکونی شهر اراک

آنچه پرداختن به بحث کیفیت در محیط های سکونتی مجتمع های مسکونی را ضروری می سازد، تبعات و پیامدهای نامطلوب احتمالی ناشی از سطح بالای تراکم در این مجتمع ها است و غفلت از آنها می تواند موجب ناهنجاری های کالبدی و اجتماعی مانند آشوب گری، خراب کاری، جرم و جنایت و عدم احساس تعلق و در نهایت عدم ثبات سکونتی و تمایل به جابه جایی در مجتمع ها شود هدف پژوهش حاضر، تبیین نقش کیفیت محیط بر ثبات سکونتی و تمایل به جا به جای ساکنین در مجتمع های مسکونی شهر اراک می باشد. روش تحقیق حاضر روش کمی و به شیوه پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته صورت پذیرفت. جامعه آماری تحقیق نیز شامل ساکنین شهر اراک طی دوره اسفندماه ۱۳۹۸ تا تیرماه ۱۳۹۹ بودند. شرکت کنندگان در این مطالعه از طریق یک نمونه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. اندازه نمونه هدفمند ۴۰۰ (۲۴۷ مرد و ۱۵۳ زن) بود. براساس نتایج به دست آمده، بین مطلوبیت شبکه ارتباطی، اجتماعی و فرهنگی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار و معکوس با قدرت بالایی وجود دارد؛ بین قابلیت دسترسی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار وجود دارد و رابطه معکوس و دارای قدرت متوسطی می باشد. بین مطلوبیت فضای سبز و گرایش به جابجایی نیز رابطه معنادار وجود داشت و رابطه معکوس و دارای قدرت ضعیفی بود و همچنین بین مطلوبیت میزان پاکیزگی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار وجود دارد و رابطه معکوس و دارای قدرت ضعیفی می باشد.

Keywords:

اراک , کیفیت محیط , مجتمع های مسکونی , ثبات سکونتی , تمایل به جابه جایی