بررسی تنش خشکی و کمبود آبیاری بر میزان بهره وری مصرف آب و عوامل مورفوفیزیولوژیک دو رقم چمن فستوکا

فضاهای سبز از لحاظ زیست محیطی به عنوان شریان­های حیاتی شهرها محسوب می­شوند و با توجه به رشد روز افزون شهرنشینی، ایجاد فضای سبز به عنوان مهم­ترین تعدیل­کننده زیست محیطی شهرها ضروری می­باشد. از آنجایی که در چند دهه اخیر کمبود منابع آب یکی از مشکلات پیش روی گسترش فضای سبز به ویژه چمن­کاری بوده است، لذا استفاده از روش­های مدیریتی از جمله کم آبیاری از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی برهمکنش تنش آبی (تامین ۱۰۰%، ۷۵% و۵۰% نیاز آبی) بر بهره­وری مصرف آب و عوامل مورفوفیزیولوژیک دو رقم چمن فستوکا TALLADEGA) و ASTERIX) می­باشد. بیشترین بهره وری آب در آبیاری کامل (%۱۰۰ نیار آبی) در رقمAsterix  بود. عوامل مورفوفیزیولوژیک در ۷۵% آبیاری کامل بیشترین مقدار را داشت. تنش متعادل خشکی باعث بسته شدن جزئی روزنه ها شد و در نتیجه بهره­وری آب افزایش یافت، اما تنش شدید باعث بسته شدن کامل روزنه­ها شد. و بهره­وری مصرف آب به علت پایین آمدن فتوسنتز و رشد کاهش یافت. خشکی باعث سوختگی برگ­های چمن شد و همچنین اثر منفی بر میزان رشد شاخساره و تراکم چمن داشت. از آنجایی که تراکم و یکنواختی چمن یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت ظاهری چمن است، بنابراین خشکی، کیفیت چمن را کاهش می­دهد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کم آبیاری می تواند بدون اینکه باعث کاهش کیفیت سبز فرش گردد، موجب افزایش کارایی مصرف آب شود. با مصرف آب کمتر (تا نصف آبیاری کامل) کیفیت ظاهری چمن به خوبی حفظ خواهد شد.