نگاهی نو به ایهام در بدیع فارسی
عنوان مقاله: نگاهی نو به ایهام در بدیع فارسی
شناسه ملی مقاله: JR_JLCR-2-2_007
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_JLCR-2-2_007
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
امیر چناری - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
امیر چناری - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی
ایهام یکی از مهمترین صنایع معنوی بدیع در ادبیات فارسی است، اما علی رغم اهمیتش در تعریف و انواع آن در کتب بدیع و بلاغت دقت کافی نشده است. یکی از اهداف مقاله حاضر بازتعریف ایهام است. در این مقاله با بررسی تعریف ایهام در کتب گوناگون قدیم و جدید، سعی میشود تعریف دقیقتری از ایهام به دست داده شود. همچنین انواع ایهام در کتابهای قدیم و جدید بلاغی فارسی و عربی- مانند ایهام مجرده، ایهام مرشحه، ایهام مبینه، ایهام ذوالوجوه- نقل و سپس تحلیل و نقد میشود؛ و سپس با بهرهگیری از دانش زبانشناسی، تقسیمبندی تازهای از ایهام به دست داده میشود. این تقسیمبندی با استفاده از مثالهای گوناگون از متون کلاسیک و معاصر فارسی، اثبات میشود. برخی از انواع ایهام که در این مقاله مطرح و تعریف شده اند، عبارتند از: ایهام واژگانی، ایهام نحوی، ایهام گروهی، ایهام ساختاری، ایهام مرجع ضمیر، ایهام حذف، ایهام خوانشی، ایهام زبر زنجیری. این مقاله، روشی نو را برای تحلیل ایهام در آثار ادبی، بهویژه شعر، مطرح میکند.
کلمات کلیدی: ایهام, بدیع, صنایع معنوی, چند معنایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1321834/