اعتبارسنجی پرسشنامه انگیزه یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم (مقاله علمی پژوهشی)

با تغییرات در حوزه­ی یادگیری زبان دوم، علاقه­ی روزافزون به انجام تحقیقات انگیزشی مرتبط با کلاس­های زبان دوم و خارجی، گسترش یافته است. با این حال، تاکنون پژوهش علمی­ای درخصوص بررسی عوامل تاثیرگذار بر انگیزه ی یادگیری زبان فارسی (به عنوان زبان خارجی/ دوم) در میان فارسی­آموزان غیرایرانی انجام نشده است. در این پژوهش، نخست بر اساس مدل سیستم­های خودانگیزشی دورنی (۲۰۰۵)، و پژوهش­های گاردنر و لامبرت (۱۹۷۲)، کلمنت (۱۹۸۰)، تاگوچی (۲۰۱۰)، پاپی (۲۰۱۰)، و ماگید (۲۰۱۱)، پیرامون انگیزش زبان­آموزان، پرسش­نامه­ای ۱۶ مولفه­ای شامل ۹۲ گویه برای فارسی­آموزان آماده­سازی گردید. سپس، ۳۰۰ فارسی­آموز زن و مرد، با ملیت­های مختلف (و در بازه ی سنی ۱۸-۵۰ سال) از مراکز آموزش زبان فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه بین­المللی امام خمینی (ره) در قزوین، و دانشگاه علوم پزشکی تهران به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. در نهایت، روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار پی ال اس مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی پایایی از سه معیار ضریب آلفای کرونباخ، ضریب پایایی ترکیبی و ضرایب بارهای عاملی استفاده شد و نتایح نشان داد که همه ی سازه­ها از پایایی قابل قبولی برخوردار هستتد. همچنین روایی همگرایی قابل قبولی برای پرسشنامه­ به دست آمد. با روش فورنل و لارکر روایی واگرایی پرسشنامه نیز مورد تایید قرار گرفت. از آماره ی تی نیز به عنوان معیاری جهت بررسی معنی­داری سوالات مربوط به هر سازه استفاده شد. و از آنجایی که این مقدار برای تمامی سوالات آماره ی تی بیش از ۱.۹۶ می­باشد، نشان از مطلوب بودن سوالات و در مجموع برازش مناسب مدل ساختاری است.

Keywords:

پرسشنامه ی انگیزش زبان فارسی , روایی , پایایی , فارسی آموزان غیر ایرانی , زبان دوم