سیدحمید آتش پور
طاهره عبدیان
حمیده قاسمی

این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر سرمایه روان شناختی، شادکامی و رضایت از زندگی در زنان خانه­ دار انجام شد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود که با روش پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زنان خانه­دار شهر اصفهان بودند. نمونه های پژوهش شامل ۳۰ نفر  از زنان خانه دار شهر اصفهان که به مراکز بهداشت مراجعه می کردند، بود که به روش نمونه­­برداری در دسترس انتخاب و در دو گروه مساوی آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل  (۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹)، پرسشنامه استاندارد سرمایه روان شناختی (لوتانز، ۲۰۰۷) و مقیاس رضایت از زندگی (دینر و همکاران، ۱۹۸۵). جهت تحلیل داده­ ها از میانگین و انحراف معیار و تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار  SPSS نسخه ۲۵ برای بررسی فرضیه ­های پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد در مرحله پس ­آزمون بین گروه­ آزمایش و گروه کنترل ازلحاظ متغیرهای وابسته سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، خوش ­بینی، امیدواری، انعطاف ­پذیری)، شادکامی و رضایت از زندگی تفاوت معنی­ داری وجود داشت و آموزش ذهن آگاهی بر سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، خوش ­بینی، امیدواری، انعطاف ­پذیری)، شادکامی و رضایت از زندگی موثر بوده است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش ذهن آگاهی موجب افزایش سرمایه روان شناختی، شادکامی و رضایت از زندگی در زنان خانه­ دار می­ شود.

ذهن آگاهی, سرمایه روان شناختی, شادکامی, رضایت از زندگی.