معناکاوی باستان شناسی دین؛ با تکیه بر شیرهای سنگی استان چهارمحال و بختیاری

مسئله مرگ و جهان پس از آن در فرهنگهای مختلف موجب برانگیختن واکنش های متفاوتی از انسان شده کهریشه در بسترهای اجتماعی و تاریخی زمان او دارند. نمونه هایی از این جریان فکری را می توان در آئین ها، مراسم،نمادها، اسطوره ها و ... یافت که در مطالعات باستان شناختی قابل ردیابی هستند. همچنین جلوه های بصری آن درمجسمه ها، نقاشی ها، کتیبه ها و به طور ویژه در برخی مناطق مانند چهارمحال و بختیاری در سنگ قبرها (بردشیرها)دیده می شوند. از بردشیر که یکی از موارد به کار رفته در خلق یادمانها بوده، به عنوان شیئی آئینی و نگهبان در کنارآرامگاه مردگان استفاده شده است. از این منظر روح مردگان برای همیشه مانند سنگ فسادناپذیر باقی می مانده است.پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و یافته های آن با توجه به بررسی های میدانی و مطالعات اسنادیگردآوری شده است. با توجه به این، پرسش اصلی پژوهش در رابطه با معناکاوی و تفسیر این میراث تاریخی و پاسخبه چرایی ایجاد بردشیر روی قبور منطقه خواهد بود. علاوه بر این، نمادپردازی دیگر وجه مورد مطالعه بردشیرهااست. نتایج نشان میدهد هیچ ماده فرهنگی یا فرهنگ مادی تک معنایی وجود ندارد و اغلب ماهیتی چند لایه و چندمعنایی دارند. ویژگی ها، نقوش و فرم این سنگ قبرها اطلاعات مهم و تاریخی از نام افراد و شهرها، پیشه و حتیموقعیت اجتماعی را ارائه می دهند.

Keywords:

چهارمحال و بختیاری , تدفین , نمادها , بردشیر , شیر سنگی , معناکاوی