بررسی ارتباط واریانت ژنتیکی UCP۲ ۴۵bp ins/del با ناباروری آیدیوپاتیک در مردان

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات سلامت تولید مثل است که بسیاری از زوجین را در جهان تحت تاثیر قرار داده است و منجر به آسیب های روانی و عاطفی در زوجین می گردد. اعتقاد بر این هست که پروتئین های میتوکندریایی نقش مهمی در فرآیندهای ناباروری مردان دارند. یکی از مهم ترین این پروتئین ها UCP-۲ می باشد که بیشتر از ده درصد پروتئین های غشای داخلی میتوکندری را تشکیل می دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین چندشکلی ژنتیکی UCP۲ ۴۵bp ins/del و ناباروری آیدیوپاتیک در مردان بود. مواد و روش­ ها: در این مطالعه­ مورد-شاهدی، پلی­ مورفیسم UCP-۲ در ۱۹۶ بیمار مبتلا به ناباروری آیدیوپاتیک و ۲۷۶ فرد سالم بررسی شد. ژنوتیپ UCP-۲ ۴۵bp ins/del با کمک روش PCR مشخص گردید. هم­ چنین، مقایسه فراوانی ژنوتیپی و آللی در دو گروه بیمار و کنترل به ­وسیله آزمون رگرسیون لوجستیک انجام پذیرفت. یافته ­های پژوهش: ارتباطی بین ژنوتیپ­ های پلی ­مورفیسم ins/del bp ۴۵ UCP۲ و استعداد ابتلا به ناباروری آیدیوپاتیک مشاهده نشد(P>۰.۰۵) اما اختلاف نزدیک به معنی داری در توزیع ژنوتیپ II بین افراد کنترل و بیمار وجود داشت(P=۰.۰۸). به علاوه، آنالیز داده ­ها نشان داد که آلل I دارای اثر حفاظتی در برابر ناباروری آیدیوپاتیک مردان می ­باشد(OR: ۰.۷۲۹, %۹۵ CI=۰.۵۴۰-۰۹۸۵, P=۰.۰۳۹). بحث و نتیجه­ گیری: این مطالعه برای اولین بار، نشان داد که آلل I در پلی ­مورفیسم ins/del bp ۴۵ UCP۲ دارای اثر حفاظتی در برابر بروز ناباروری آیدیوپاتیک مردان می ­باشد. مطالعات دیگری با تعداد نمونه بیشتر و در جمعیت ­های نژادی مختلف برای تایید نتایج این مطالعه لازم می ­باشد.  

Keywords:

Idiopathic , Male infertility , UCP۲ , Polymorphism , آیدیوپاتیک , ناباروری مردان , UCP-۲ , پلی مورفیسم