CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثرات دگزامتازون بر روند ترمیم به دنبال قطع عصب سیاتیک و پیوند داربست سلول زدایی شده در مدل حیوانی موش صحرایی

عنوان مقاله: اثرات دگزامتازون بر روند ترمیم به دنبال قطع عصب سیاتیک و پیوند داربست سلول زدایی شده در مدل حیوانی موش صحرایی
شناسه ملی مقاله: JR_SHIMU-26-4_011
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد باقر غیور - Dept of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
آرش عبدالملکی - . Dept of Engineering Sciences, Faculty of Advanced Technologies, University of Mohaghegh Ardabili, Namin, Iran
مرتضی بهنام رسولی - Dept of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
علی مقیمی - Dept of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
ناصر مهدوی شهری - Dept of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

خلاصه مقاله:
مقدمه: دستگاه اعصاب محیطی از قابلیت ترمیم ذاتی برخوردار است، در جراحت های شدیدی که منجر به تخریب بخشی از عصب می­ شوند ترمیم خود به خود انجام نگرفته و نیاز به مداخله پزشکی است. در این راستا دگزامتازون یکی از دارو­های مفید می ­باشد که در کلینیک برای بازیابی عصبی به دنبال آسیب­ های نخاعی تجویز می ­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات داروی دگزامتازون بر بهبود عملکرد حرکتی و تغییرات بافتی به دنبال قطع عصب سیاتیک و ترمیم با پیوند داربست ­های سلول­ زدایی شده در موش صحرایی می ­باشد. مواد و روش ­ها: پنجاه موش نر نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل منفی(قطع عصب)، گروه شم(انجام عمل جراحی بدون قطع عصب همراه با دریافت حلال دارو)، گروه تجربی ۱ (قطع عصب و پیوند داربست با تجویز دارو، دوز ۱ میلی­ گرم/کیلوگرم)، گروه تجربی ۲ (قطع عصب و پیوند داربست با تجویز دارو، دوز ۲ میلی­ گرم/کیلوگرم) گروه تجربی ۳ قطع عصب و پیوند داربست همراه با دریافت حلال دارو، سپس عصب سیاتیک پای چپ به فاصله یک سانتی متر قطع و یک قطعه داربست جایگزین گردید. بررسی ­های رفتاری، الکتروفیزیولوژیکی و بافتی، در طول دوره­ آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ­های پژوهش: نتایج نشان داد که در گروه­ های تیمار شده با دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل سرعت روند ترمیم و بهبود عملکرد حرکتی به طور معنا­داری افزایش یافت(P<۰.۰۵). آنالیز داده­ های توده عضلانی گاستروکنمیوس در گروه ­های تیمار شده با دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل منفی نشان دهنده کاهش آتروفی عضلانی بود. هم چنین در گروه­ های تیمار شده تعداد فیبرهای عصبی، قطر آکسون­ ها و ضخامت غلاف میلین به طور معنا­داری بیشتر بود(P<۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: یافته ­های حاصل نشان داد که تجویز دگزامتازون به دنبال قطع عصب سیاتیک و پیوند داربست سلول­ زدایی شده سبب افزایش میزان بهبود عملکرد حرکتی در مدل جانوری موش صحرایی شد.

کلمات کلیدی:
Dexamethasone, Sciatic nerve, Regeneration, Acellular scaffold, Peripheral nerve injury, دگزامتازون, عصب سیاتیک, ترمیم, داربست سلول زدایی شده, جراحات اعصاب محیطی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1322252/