اثر حاد فعالیت هوازی تناوبی کم حجم با شدت بالا در صبح و عصر بر تغییرات پپتید ناتریورتیک مغزی و حاصل ضرب دوگانه در مردان فعال

مقدمه: پپتید ناتریورتیک مغزی(BNP) یک نشانگر مهم در بررسی و تشخیص اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ می ­باشد. به نظر می رسد فعالیت بدنی و ساعات شبانه روزی بر تغییرات غلظت BNP اثرگذار است. هدف از مطالعه­ حاضر بررسی زمان انجام فعالیت تناوبی کم حجم با شدت بالا بر تغییرات غلظت BNP و حاصل­ضرب دوگانه در مردان فعال می ­باشد. مواد و روش­ ها: ۱۱ دانشجوی پسر رشته تربیت ­بدنی دانشگاه جهرم به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. سپس در دو جلسه­ مجزا(به فاصله ۳ روز) فعالیت تناوبی کم حجم با شدت بالا را در صبح و عصر و به صورت میدانی اجرا کردند. نمونه­ خونی قبل و بلافاصله بعد از اجرای فعالیت در صبح و عصر جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی، از آزمون t وابسته برای مقایسه میانگین پیش­ آزمون و پس ­آزمون در هر زمان و مقایسه تفاوت میانگین بین صبح و عصر استفاده شد. داده­ ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS نسخه ۱۷ تحلیل و سطح معنی­ داری P<۰.۰۵ در نظر گرفته شده بود. یافته­ های پژوهش: نتایج نشان داد که غلظت BNP پس از فعالیت در صبح و عصر افزایش پیدا کرد، اما این افزایش متعاقب هیچ کدام از جلسات فعالیت ورزشی معنی­دار نبود(P>۰.۰۵). علاوه بر این نتایج نشان داد که میزان حاصل ­ضرب دوگانه هم در صبح و هم در عصر به طور معنی­ داری پس از فعالیت افزایش پیدا کرد(P=۰.۰۰۱). تفاوت معنی­ داری بین حاضل­ ضرب دوگانه در عصر نسبت به صبح وجود داشت(P=۰.۰۳۵). بحث و نتیجه­ گیری: علی ­رغم عدم تفاوت معنی ­دار بین صبح و عصر با این حال به دلیل کمتر بودن میانگین غلظت BNP در عصر به نظر می رسد فعالیت در عصر استرس کمتری را بر دیواره­ میوکارد وارد می کند و می ­تواند مناسب ­تر باشد.  

Keywords:

Brain natriuretic peptide , Double product , Interval aerobic exercise , پپتید ناتریورتیک مغزی , حاصل ضرب دوگانه , فعالیت هوازی تناوبی